Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μια χρόνια (μακροχρόνια) εκφυλιστική ασθένεια που οδηγεί στην καταστροφή του χόνδρου στις αρθρώσεις. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, δυσκαμψία και πρήξιμο. Οι επιλογές θεραπείας για τη μείωση του πόνου και της αναπηρίας περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής (διατροφή, άσκηση), φυσική και επαγγελματική θεραπεία, φαρμακευτική αγωγή και χειρουργική επέμβαση.
Οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο
Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μια κοινή πάθηση που προκαλεί χρόνιο, εξουθενωτικό πόνο.Πρόσφατα κλινικά δεδομένα έδειξαν ότι η κεντρική ευαισθητοποίηση διεγείρει την παραμορφωμένη οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος. Η καλύτερη κατανόηση των επιδράσεων της οστεοαρθρίτιδας του γονάτου στη διαχείριση του κεντρικού πόνου είναι ζωτικής σημασίας για τον εντοπισμό νέων αναλγητικών στόχων / νέων θεραπευτικών στρατηγικών.
Οι ανασταλτικοί υποδοχείς κανναβινοειδών αποδυναμώνουν τη λειτουργία των περιφερικών ανοσοκυττάρων και ρυθμίζουν τις κεντρικές νευροανοσοαποκρίσεις σε μοντέλα νευροεκφυλισμού. Η συστηματική χορήγηση ενός αγωνιστή υποδοχέα εξασθένησε τη συμπεριφορά πόνου που προκαλείται από την ΟΑ και αυτό το μοντέλο έδειξε αλλαγές στις κυκλοφορούσες προ- και αντιφλεγμονώδεις κυτοκίνες.
Παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας
Η παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος είναι η φλεγμονή και η φθορά του χόνδρου στα οστά που αποτελούν την άρθρωση του γόνατος (οστεο = οστό, αρθρό = άρθρωση, itis = φλεγμονή). Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος βασίζεται σε δύο κύρια αποτελέσματα: ακτινογραφικά ευρήματα αλλαγών στην υγεία των οστών (χρησιμοποιώντας ιατρική απεικόνιση όπως ακτινογραφία και μαγνητική τομογραφία-μαγνητική τομογραφία) και τα συμπτώματα ενός ατόμου. Περίπου 14 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν συμπτωματική οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο. Αν και πιο συχνές σε ηλικιωμένους ενήλικες, 2 εκατομμύρια από τα 14 εκατομμύρια άτομα με συμπτωματική ΟΑ γονάτου ήταν κάτω των 45 ετών και περισσότερα από τα μισά ήταν κάτω των 65 ετών κατά τη διάγνωση.
Η οστεοαρθρίτιδα (γόνατο ΟΑ) είναι μια προοδευτική ασθένεια που προκαλείται από φλεγμονή και εκφυλισμό της άρθρωσης του γόνατος που επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Επηρεάζει ολόκληρη την άρθρωση, συμπεριλαμβανομένων των οστών, του χόνδρου, των συνδέσμων και των μυών. Η εξέλιξή του επηρεάζεται από την ηλικία, τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), τη δομή των οστών, τη γενετική, τη μυϊκή δύναμη και το επίπεδο δραστηριότητας. Το γόνατο ΟΑ μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ως δευτερογενής ασθένεια μετά από τραυματισμό στο γόνατο. Ανάλογα με το στάδιο της νόσου και την παρουσία οποιουδήποτε σχετικού τραυματισμού ή κατάστασης, το γόνατο ΟΑ μπορεί να αντιμετωπιστεί με φυσική θεραπεία. Μπορεί να απαιτείται χειρουργική επέμβαση σε πιο σοβαρές ή προχωρημένες περιπτώσεις.
Συμπτώματα
Τα άτομα που αναπτύσσουν ΟΑ στο γόνατο μπορούν να βιώσουν μια ποικιλία συμπτωμάτων και περιορισμών καθώς εξελίσσεται η ασθένεια. Ο πόνος εμφανίζεται όταν ο χόνδρος που καλύπτει τα οστά του γονάτου φθείρεται. Οι περιοχές όπου ο χόνδρος είναι ξεφτισμένος ή κατεστραμμένος εκθέτει το υποκείμενο οστό. Η έκθεση στο οστό επιτρέπει αυξημένο στρες και συμπίεση στον χόνδρο, και μερικές φορές επαφή με τα οστά κατά τη διάρκεια της κίνησης, η οποία μπορεί να προκαλέσει πόνο. Δεδομένου ότι το γόνατο είναι μια αγχωτική άρθρωση, το επίπεδο δραστηριότητας και ο τύπος και η διάρκεια των δράσεων έχουν συνήθως άμεσο αντίκτυπο στα συμπτώματα. Τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν με τη δραστηριότητα βάρους. Β. Όταν περπατάτε με ένα βαρύ αντικείμενο.
Τα συμπτώματα του γόνατος μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια ή μετά τη χειρουργική επέμβαση, ειδικά όταν περπατάτε, ανεβαίνετε, ανεβαίνετε σκάλες ή όταν κάνετε μετάβαση από καθιστή σε στάση.
- Πόνος ή δυσκαμψία μετά το κάθισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα με το γόνατο λυγισμένο ή ίσιο. Ο πόνος είναι το πιο κοινό σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται και η φλεγμονή αναπτύσσεται, ο πόνος μπορεί να γίνει μόνιμος.
- Αίσθημα σκασίματος, σπασίματος ή συμπίεσης κατά τη μετακίνηση του γόνατος.
- Οίδημα μετά τη δράση.
- Η δυσκαμψία της προσβεβλημένης άρθρωσης παρατηρείται συχνά πρώτο πράγμα το πρωί και μετά την ανάπαυση.
- Το πρήξιμο, μερικές φορές ζεστό στην αφή, μπορεί να γίνει αισθητό σε συνδυασμό με αρθρίτιδα.
- Με την οστεοαρθρίτιδα, μπορεί να εμφανιστούν παραμορφώσεις λόγω της ανάπτυξης των οστών και της απώλειας χόνδρου. Η ανάπτυξη των οστών στις ακραίες αρθρώσεις των δακτύλων ονομάζεται κόμπος του Heberden. Οι κόμβοι του Bouchard είναι οστικές αυξήσεις στις μεσαίες αρθρώσεις των δακτύλων. Ο εκφυλισμός του χόνδρου της άρθρωσης του γόνατος μπορεί να οδηγήσει σε εξωτερική καμπυλότητα των γόνατων (αγκώνες).
- Ένας ήχος τσακίσματος ή ένα αίσθημα τρίψιμο μπορεί να παρατηρηθεί όταν κινείται η αρθριτική άρθρωση. Προκαλείται από τρίψιμο του οστού σε οστά ή χονδροειδείς χόνδρους.
Συνήθως αυτά τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται ξαφνικά και ταυτόχρονα, αλλά αναπτύσσονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν παραδέχονται ότι έχουν οστεοαρθρίτιδα επειδή δεν μπορούν να θυμηθούν τον χρόνο ή το τραύμα που προκάλεσε τα συμπτώματά τους. Εάν ο πόνος στο γόνατό σας έχει επιδεινωθεί για αρκετούς μήνες και δεν ανταποκρίνεται σε ανάπαυση ή αλλαγές στη δραστηριότητα, είναι καλύτερο να επισκεφτείτε γιατρό.
διάγνωση
Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί συχνά να διαγνωστεί βάσει των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων του πόνου, της μειωμένης κίνησης και / ή της παραμόρφωσης. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να επιβεβαιωθεί με ακτινογραφίες ή μαγνητικές τομογραφίες. Τα κοινά ευρήματα περιλαμβάνουν τη στένωση του χώρου των αρθρώσεων μεταξύ των οστών, απώλεια χόνδρου και οστών, ή ανάπτυξη οστών. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποκλείσουν άλλες πιθανές καταστάσεις, αλλά δεν μπορούν να διαγνώσουν την οστεοαρθρίτιδα.
Υπάρχουν 2 πρωτογενείς διεργασίες που διαγιγνώσκονται στην ΟΑ γονάτου. Το πρώτο βασίζεται στην αναφορά συμπτωμάτων και στην κλινική εξέταση. Ο φυσιοθεραπευτής θα κάνει ερωτήσεις σχετικά με το ιατρικό σας ιστορικό και το επίπεδο δραστηριότητας. Ο θεραπευτής θα κάνει μια φυσική εξέταση για να μετρήσει την κίνηση του γόνατος (εύρος κίνησης), τη δύναμη, το εύρος κίνησης και την ευελιξία. Μπορεί επίσης να σας ζητηθεί να εκτελέσετε διάφορες κινήσεις για να δείτε εάν ο πόνος αυξάνεται ή μειώνεται.
Το δεύτερο εργαλείο που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της άρθρωσης του γόνατος είναι η διαγνωστική απεικόνιση. Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να δει έναν γιατρό που θα παραγγείλει ακτινογραφίες του γόνατος σε διαφορετικές θέσεις για να προσδιορίσει εάν τα οστά και ο χόνδρος της άρθρωσης του γόνατος έχουν υποστεί βλάβη.
Εάν υπάρχει υποψία σοβαρότερης βλάβης στις αρθρώσεις, μπορεί να ζητηθεί σάρωση μαγνητικής τομογραφίας για να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στη συνολική κατάσταση της άρθρωσης και του περιβάλλοντος ιστού.
Οι εξετάσεις αίματος μπορούν επίσης να διαταχθούν να αποκλείσουν άλλες καταστάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.
θεραπεία
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος επιλέγεται ανάλογα με τη σοβαρότητα της αρθρίτιδας και την ηλικία του ασθενούς. Η θεραπεία μπορεί να αποτελείται από χειρουργικές ή μη χειρουργικές μεθόδους ή από συνδυασμό και των δύο.
Η πρώτη γραμμή θεραπείας για αρθρίτιδα στο γόνατο περιλαμβάνει τροποποιήσεις δραστηριότητας, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και απώλεια βάρους.
Η αποφυγή δραστηριοτήτων που κάνουν τον πόνο χειρότερο μπορεί να κάνει την κατάσταση αποδεκτή από μερικούς ανθρώπους. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως οι αναστολείς του Cox-2 μειώνουν τη φλεγμονή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πόνο.
Η φυσική θεραπεία για την ενίσχυση των μυών γύρω από το γόνατο μπορεί να βοηθήσει στην απορρόφηση κάποιου από το σοκ που εφαρμόζεται στην άρθρωση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη μηριαία αρθρίτιδα. Ειδικοί τύποι τιράντες σχεδιασμένοι για να μεταφέρουν το φορτίο στο τμήμα της άρθρωσης του γόνατος που είναι μικρότερο από την αρθρίτιδα μπορούν επίσης να ανακουφίσουν τον πόνο. Οι ενέσεις φαρμάκων στην άρθρωση του γόνατος μπορούν επίσης να βοηθήσουν προσωρινά.
Επίσης, περπατήστε στην αντίθετη πλευρά με ένα ραβδί στο χέρι, καθώς το πονόλαιμο μπορεί να σας βοηθήσει να διανείμετε μέρος του φορτίου και να μειώσετε τον πόνο. Τέλος, η απώλεια βάρους βοηθά στη μείωση της δύναμης που περνά μέσω της άρθρωσης του γόνατος. Ένας συνδυασμός αυτών των μη χειρουργικών μέτρων μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου και της αναπηρίας που προκαλείται από αρθρίτιδα στο γόνατο.
Όταν οι μη χειρουργικές μέθοδοι είναι απαράδεκτες, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι η καλύτερη θεραπεία για την αρθρίτιδα του γόνατος. Ο ακριβής τύπος χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από την ηλικία, την ανατομία και την υποκείμενη ασθένεια. Μερικά παραδείγματα χειρουργικών επιλογών για τη θεραπεία της αρθρίτιδας περιλαμβάνουν την οστεοτομία, η οποία περιλαμβάνει την κοπή οστών για την ευθυγράμμιση της άρθρωσης. και χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος.
Οι τρέχουσες θεραπείες για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος περιλαμβάνουν την οστεοτομία, η οποία είναι μια καλή εναλλακτική λύση όταν ο ασθενής είναι νέος και η αρθρίτιδα περιορίζεται σε μια περιοχή της άρθρωσης του γόνατος.Αυτό επιτρέπει στον χειρουργό να ευθυγραμμίσει ξανά το γόνατο για να ανακουφίσει την περιοχή της αρθρίτιδας και να ασκήσει πίεση στα μη επηρεασμένα μέρη της άρθρωσης του γόνατος. Για παράδειγμα, ο ασθενής μπορεί να επανασχεδιαστεί για να κατανείμει το φορτίο σε όλη την άρθρωση. Το πλεονέκτημα αυτού του τύπου χειρουργικής επέμβασης είναι ότι η άρθρωση του γόνατος του ασθενούς διατηρείται και μπορεί δυνητικά να παρέχει χρόνια ανακούφιση από τον πόνο χωρίς τα μειονεκτήματα ενός προσθετικού γονάτου. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν μακρύτερη αποκατάσταση και την πιθανότητα ανάπτυξης αρθρίτιδας στο ευθυγραμμισμένο γόνατο.
Σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος, το αρθριτικό οστό κόβεται και εισάγεται μια άρθρωση άρθρωσης. Όλες οι αρθριτικές επιφάνειες αντικαταστάθηκαν, συμπεριλαμβανομένου του μηριαίου, του κάτω ποδιού και της επιγονατίδας. Οι αρθριτικές επιφάνειες αφαιρούνται και τα άκρα των οστών αντικαθίστανται με μια πρόσθεση. Το προσθετικό εξάρτημα είναι συνήθως κατασκευασμένο από μεταλλικές και πλαστικές επιφάνειες που έχουν σχεδιαστεί για ομαλή ολίσθηση μεταξύ τους.
Αντικατάσταση γόνατος
Η γενική χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1968 και με την πάροδο των ετών έχει γίνει μια αξιόπιστη και αποτελεσματική μέθοδος ανακούφισης του αναστατωτικού πόνου και επιτρέποντας στους ασθενείς να ξαναρχίσουν την ενεργή ζωή τους. Η πρόοδος στις χειρουργικές τεχνικές και τα εμφυτεύματα βοήθησε να γίνει αυτή μια από τις πιο επιτυχημένες προσθετικές διαδικασίες σήμερα. Όσο πιο μεγάλος και πιο ενεργός γίνεται ο πληθυσμός, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για αντικαταστάσεις γόνατος. Πολλές από τις αντικαταστάσεις γόνατος πραγματοποιήθηκαν στο Ειδικό Χειρουργικό Νοσοκομείο. Οι βελτιώσεις στη χειρουργική τεχνική και ο νέος σχεδιασμός εμφυτευμάτων είναι μερικές από τις συνεισφορές που έχουν κάνει οι χειρουργοί.
Οι άνθρωποι αναρωτιούνται συχνά πότε και γιατί να αντικαταστήσουν το γόνατό τους. Αυτή είναι μια ατομική ερώτηση που εξαρτάται από το επίπεδο δραστηριότητας και τις λειτουργικές ανάγκες του ατόμου. Πολλά άτομα με οστεοαρθρίτιδα ζουν με πόνο που τους εμποδίζει να συμμετέχουν σε δραστηριότητες. Άλλοι είναι τόσο αδύναμοι που είναι δύσκολο για αυτούς να φορούν παπούτσια και κάλτσες. Η ολική αντικατάσταση του γόνατος προσφέρει μια λύση στο πρόβλημα της οστεοαρθρίτιδας και πραγματοποιείται για την ανακούφιση του πόνου και την επανάληψη της δραστηριότητας. Μετά την αποκατάσταση μετά από μια επιτυχή αντικατάσταση γόνατος, ο ασθενής μπορεί να βασιστεί σε μια ανώδυνη επέμβαση. Η πλήρης αντικατάσταση του γόνατος βελτιώνει σημαντικά την κατάσταση του ασθενούς και μειώνει σημαντικά το κόστος της μακροχρόνιας θεραπείας. Αυτή η μελέτη έδειξε ότι σε σύγκριση με τη μη χειρουργική αντιμετώπιση, η πλήρης αντικατάσταση του γόνατος δεν είναι μόνο φθηνή, αλλά προσφέρει επίσης μεγαλύτερη λειτουργικότητα και καλύτερη ποιότητα ζωής.
Η πλήρης αντικατάσταση του γόνατος θεωρείται σημαντική διαδικασία και η απόφαση δεν είναι ασήμαντη. Συνήθως, οι άνθρωποι επιλέγουν χειρουργική επέμβαση όταν αισθάνονται ότι δεν μπορούν πλέον να ζήσουν με τον πόνο της αρθρίτιδας τους.
Το εμφύτευμα αποτελείται από 4 μέρη: κνήμη, μηρό, πλαστικό ένθετο και επιγονατίδα. Τα κνημιαία και μηριαία συστατικά είναι κατασκευασμένα από μέταλλο, συνήθως χρώμιο κοβαλτίου, και χρησιμοποιούνται για να κλείσουν τα άκρα του μηρού και του κάτω ποδιού μετά την αφαίρεση του αρθριτικού οστού. Το πλαστικό ένθετο είναι κατασκευασμένο από πολυαιθυλένιο εξαιρετικά υψηλού μοριακού βάρους και ταιριάζει στο συστατικό της κνήμης έτσι ώστε η γυαλισμένη επιφάνεια του μηρού να γλιστρά πάνω από το πλαστικό. Το επιγονατικό στοιχείο ολισθαίνει επίσης στο μπροστινό μέρος του μηρού. Συνδέονται συνήθως στο οστό με τσιμέντο.
Πλήρης αντικατάσταση γόνατος πραγματοποιείται σε χειρουργείο με ειδικό σύστημα ροής αέρα στρωμάτων που μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης. Ο χειρουργός σας θα φορέσει μια «στολή» που θα μειώσει επίσης τον κίνδυνο μόλυνσης. Όλη η χειρουργική ομάδα αποτελείται από τον χειρουργό σας, δύο έως τρεις βοηθούς και μια νταντά.
Η αναισθησία γίνεται μέσω ενός επισκληριδίου καθετήρα, ο οποίος είναι ένας μικρός σωλήνας που εισάγεται στην πλάτη σας. Αυτός είναι ο ίδιος τύπος αναισθησίας που χορηγούνται στις γυναίκες στη δουλειά. Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, ο ασθενής μπορεί να είναι ξύπνιος ή νυσταγμένος.
Αφού τοποθετηθεί το επισκληρίδιο μπλοκ, ένα τουρνουά ή μανσέτα τοποθετείται γύρω από το μηρό σας. Η οριζόντια ράβδος διογκώνεται κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για τη μείωση της απώλειας αίματος. Μια εγκοπή για πλήρη αντικατάσταση γόνατος γίνεται κατά μήκος του μπροστινού γόνατος. Η τομή μετρά 4 έως 10 ίντσες ανάλογα με την ανατομία.
Οι αρθριτικές επιφάνειες του μηρού, του κάτω ποδιού και της επιγονατίδας εκτίθενται και αφαιρούνται με ηλεκτρικά εργαλεία. Αυτό διορθώνει τις παραμορφώσεις του γόνατος και κάνει το γόνατο πιο ευέλικτο μετά τη χειρουργική επέμβαση. Το οστό είναι έτοιμο να δεχθεί την τεχνητή άρθρωση του γόνατος και στη συνέχεια εισάγεται η πρόσθεση. Κατά τη διάρκεια της απόφραξης, δύο αποχετεύσεις εγκαθίστανται γύρω από την περιοχή εργασίας για να βοηθήσουν στην αποστράγγιση αίματος. Τα στηρίγματα χρησιμοποιούνται για να κλείσουν το δέρμα.
Η όλη διαδικασία διαρκεί 1 έως 2 ώρες. Ο ασθενής μεταφέρεται στη συνέχεια στην αίθουσα ανάρρωσης όπου ελέγχονται οι εξετάσεις. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να μετακινηθούν σε κανονικό δωμάτιο μέσα σε λίγες ώρες. Άλλοι πρέπει να διανυκτερεύσουν στην αίθουσα ανάρρωσης όπως καθορίζεται από τον χειρουργό και τον αναισθησιολόγο.
Οι ασθενείς συνήθως μένουν στο νοσοκομείο 3-4 ημέρες μετά από μια πλήρη χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος.
Κίνδυνοι κατά τη διάρκεια της επέμβασης
Οι κίνδυνοι της χειρουργικής επέμβασης περιλαμβάνουν απώλεια αίματος, σχηματισμό θρόμβων στο πόδι και πιθανότητα μόλυνσης. Η συνολική επικράτηση αυτών των κινδύνων είναι πολύ χαμηλή. Αυτά πρέπει να συζητηθούν με τον χειρουργό πριν από την επέμβαση.
Οι κίνδυνοι με μια πρόσθεση στο γόνατο περιλαμβάνουν την πιθανότητα χαλάρωσης ή φθοράς των μερών με την πάροδο του χρόνου ή της προσβολής μολύνσεων. Αυτές οι ερωτήσεις συζητούνται επίσης με τον χειρουργό.
Μετεγχειρητικό μάθημα
Αμέσως μετά από μια πλήρη επέμβαση αντικατάστασης γόνατος, ο ασθενής εισάγεται στο δωμάτιο ανάρρωσης. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να εισαχθούν σε κανονικό δωμάτιο μετά από μερικές ώρες, όταν το συναίσθημα επιστρέφει στα πόδια τους. Χορηγείται αντλία πόνου που συνδέεται με επισκληρίδιο καθετήρα και επιτρέπει την παρακολούθηση της χορήγησης φαρμάκου για τον πόνο. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άνετοι με μια αντλία πόνου.
Την ημέρα της χειρουργικής επέμβασης, μπορείτε να κάνετε μερικές ασκήσεις σύμφωνα με τις οδηγίες του φυσιοθεραπευτή σας, συμπεριλαμβανομένης της σύσπασης των τετραγώνων σας και της μετακίνησης των ποδιών σας πάνω και κάτω. Ανάλογα με την προτίμηση του χειρουργού, μπορείτε να λυγίσετε το νέο σας γόνατο αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση ή την πρώτη ημέρα μετά τη χειρουργική επέμβαση. Ο ασθενής επιτρέπεται να χρησιμοποιεί πάγο μετά την επέμβαση για να υγραίνει το στόμα. Ωστόσο, το πόσιμο ή η κατανάλωση υγρών μπορεί να προκαλέσει ναυτία. Ο ασθενής έχει καθετήρα στην ουροδόχο κύστη, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για ούρηση. Μόλις αποκατασταθεί η κίνηση στα πόδια, με τη βοήθεια ενός πεζοπόρου και ενός θεραπευτή, μπορεί κανείς να ισιώσει, να σηκωθεί και να κάνει μερικά βήματα.
Η πρώτη ημέρα μετά τη λειτουργία είναι ενεργή για να σας κάνει πιο φορητούς.
Ο ασθενής θα συναντηθεί με φυσιοθεραπευτές που θα καθοδηγήσουν επιπλέον ασκήσεις. Θα σας βοηθήσουν επίσης να σηκωθείτε και να κάνετε μερικά βήματα στον περιπατητή. Συνήθως επιτρέπεται στον ασθενή να πίνει διαυγή υγρά.
Τις επόμενες μέρες, θα είναι πάντα πιο εύκολο να μετακινηθείτε. Ο ασθενής ανακουφίζεται από πόνο και καθετήρες ούρων. Η θεραπεία του πόνου γίνεται σε μορφή χαπιού. Εάν το έντερο εμφανίζει σημάδια ανάρρωσης τη δεύτερη ημέρα μετά τη χειρουργική επέμβαση, επιτρέπεται να τρώτε τακτικά.
Ανάλογα με την ηλικία σας, την προεγχειρητική φυσική σας κατάσταση και την ασφαλιστική σας κάλυψη, ο ασθενής μπορεί να είναι υποψήφιος για βραχυπρόθεσμη τοποθέτηση σε κέντρο αποκατάστασης. Διαφορετικά, ο ασθενής θα αποβληθεί στο σπίτι και ο φυσιοθεραπευτής θα έρθει στο σπίτι του για να συνεχίσει την αποκατάσταση. Ο αποστολέας θα συζητήσει αυτές τις επιλογές με τον ασθενή και θα βοηθήσει στον προγραμματισμό της επιστροφής του στην πατρίδα του.
Η επιστροφή στη δραστηριότητα καθοδηγείται από τον χειρουργό και τον θεραπευτή. Συνήθως, οι ασθενείς μπορούν να συνεχίσουν την άσκηση μετά από 6 εβδομάδες. Μετά από 8 εβδομάδες, οι ασθενείς μπορούν να παίξουν γκολφ και να κολυμπήσουν ξανά. Μπορούν να παίξουν τένις όταν είναι 12 εβδομάδων. Ο χειρουργός θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε ποιες δραστηριότητες μπορούν να συνεχιστούν.
Ποιος φυσιοθεραπευτής χρειάζεται;
Όλοι οι φυσιοθεραπευτές εκπαιδεύονται μέσω εκπαίδευσης και κλινικής εμπειρίας για τη θεραπεία ποικίλων καταστάσεων ή τραυματισμών:
- Φυσιοθεραπευτής με εμπειρία στη θεραπεία ατόμων με οστεοαρθρίτιδα γόνατος και όσων είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος. Μερικοί φυσιοθεραπευτές έχουν πρακτικές με ορθοπεδική εστίαση.
- Φυσιοθεραπευτής που είναι πιστοποιημένος από το διοικητικό συμβούλιο ορθοπεδικός κλινικός ειδικός. Αυτός ο φυσιοθεραπευτής διαθέτει προηγμένες γνώσεις, εμπειρία και δεξιότητες που μπορούν να εφαρμοστούν στην πάθηση.
- Χρησιμοποιώντας τη μαγνητική τομογραφία, ένα διαδικτυακό εργαλείο για την εύρεση φυσιοθεραπευτών με συγκεκριμένες κλινικές δεξιότητες, φυσιοθεραπευτές με αυτά και άλλα προσόντα.
Γενικές συμβουλές σχετικά με το πότε να βρείτε φυσιοθεραπευτή (ή άλλον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης):
- Λάβετε παραπομπές από μέλη της οικογένειας και φίλους ή άλλους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης.
- Όταν κλείνετε ραντεβού σε κλινική φυσικοθεραπείας, πρέπει να ρωτήσετε για την εμπειρία των φυσιοθεραπευτών που βοηθούν άτομα με αρθρίτιδα.
Την πρώτη φορά που επισκέπτεστε έναν φυσιοθεραπευτή, ετοιμαστείτε να περιγράψετε τα συμπτώματα όσο το δυνατόν λεπτομερέστερα και να αναφέρετε δραστηριότητες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα.